Licealista.fora.pl - forum dla Licealistów

Pani.a

Widziałam i nie mogę zapomnieć...
Widziałam dziecko,
z którego ktoś zrobił popielniczkę,
gaszono na Nim papierosy...
Ciało miało pokryte
blizną na bliźnie.

Widziałam dwulatka,
z którego ktoś zrobił worek bokserski...
Pięścią zdeformowano mu czaszkę,
wybito mu przednie zęby...

Widziałam sześciolatkę
gwałconą przez przyrodnich braci...
Wychowaną w przekonaniu,
że za wszytsko
ma ciałem zapłacić...

Widziałam niemowlaka
z odparzonymi pleckami,
bo leżało całe dnie
w mokrym łóżeczku
z odchodami...

Widziałam...
Nie mogę zapomnieć.
Chciałabym móc być Prawem!
Chciałabym zwyrodniałym bestiom
wymierzyć zasłużoną karę!

Lecz dobrze,
że nie jestem bogiem...
Bo bezlitosny byłby to Bóg...
Za maltretowanie bezbronnych dzieci
skazywałby dożywotnio na ból...

I dobrze,
że nie jestem Prawem,
bo za nieludzkie krzywdy dziecka
bez sankcji i apelacji
skazywałabym bestie na "krzesła"!

Widziałam... i nie zapomnę...
Bo oczy wciąż pieką, wciąż bolą,
bo na te wspomnienia wciąż płaczą
jakby ktoś natarł je solą...

Jestem zwyczajną dziewczyną...
Nie mam mocy, nie jestem Prawem...
Bezsilnie tylko zaciskam pięści
słysząc krzyk dziecka przez ścianę...

anika

piękne..

Leo^

nice (:

Freak

Nice, sama to pisałaś? ;o

Pani.a

Tak.
Wiersze mojego autorstwa Smile

Własciwie to nie wiersze... a prawdziwe życie...

Freak

Leo^

gimme more C:

klik

Zdecydowanie ten wiersz podoba mi sie najbardziej ze wszystkich, ktore tutaj zamiescilas, ale...

Przeczytawszy te wszystkie wiersze zastanawiam sie, dlaczego Ty widzisz wszystko w czarnych barwach, zero optymizmu w tych tekstach nie widze. Ja rozumiem i nie neguje takie tworczosc tylko, czy naprawde tak postrzegasz rzeczywistosc?

Pani.a

Freak

Na tym forum możesz pisać o wszystkim... i o czym chcesz. Siedzą tutaj ludzie na poziomie, których los nie głaskał... Nie bede podawał przykładów, bo może tego nie chcą, ale podam chociaż siebie, może sprawiam pozory... ale najszczęśliwszy w życiu to ja nie jestem, i dużo w nim przeżyłem.

Miłego wieczoru.

Pani.a

Freak

Nie bój sie, rozmowa czasami pomaga. A co do Twoich odczuć, że nikt Cie nie rozumie, jest ono błędne, może kiedyś pogadamy sobie szczerze... to Ci powiem pare sytuacji z mojego życia, to zmienisz zdanie. A Ci ludzie którzy sie śmieją z Ciebie, że masz takiego starego jak nie innego, to penie ludzie którzy całe życie wszystko mają, czego zapragną, nigdy życie ich nie kopnęło w dope i nie rozumieją innych... ale nie przejmuj sie nimi, może kiedyś sie zmienią, a napewno sie zmienią jeśli dosięgnie ich coś złego. Nawiązując jeszcze do Twojego ojca, nikt sobie starych nie wybiera... "...widocznie tak być musiało...". Nie smuć sie, pomyśl sobie że obudzisz sie jutro, pojdziesz do szkoly, a tam pewnie masz jakąś dobrą koleżanke, z którą bedziesz mogła swobodnie porozmawiać. Jak chcesz porozmawiać to zapraszam na gg, numer znasz, dobranoc. <calus>.

klik

Hmmm... mi tez sie wydaje, ze rozmowa pomaga, ale rowniez uwierz mi, ze zdaje sobie sprawe jak trudno sie do tego zebrac. Nikt tutaj na pewno nie bedzie Cie do niczego namawial, ani zmuszal, a tym bardziej smial sie z czegos.

Co do rodzicow to jak Freak napisal wyzej nie mamy na to wiekszego wplywu kim oni sa i jak sie zachowuja. W konca "sa dorosli" jak to sami podreslaja chociaz czasami zachwouje sie gorzej niz dzieci. NIestety takie jest zycie - tego kogo zycie kopnelo w dupe na pewno Cie zrozumiem... Jak to kiedys ktos powiedzial: "Nie ma co się łamać", wiec glowa do gory i don't worry be happy.

Freak

A tak w ogóle Sylwia, to wpadnij do nas... Ustka/Słupsk, napijemy sie vódeczki i pożalimy razem. Smile

Nie smutaj. :*

ziom

a na koniec jeszcze wszyscy mozecie wpasc do nas i na pewno wszystkie smutki odejda Smile